Zastosowania

W ciągu 40 lat stosowania glifosat stał się dla rolników nieodzownym narzędziem w poprawianiu wydajności, uzyskiwaniu większych plonów oraz ochronie środowiska.

Stosowanie glifosatu ułatwiło wprowadzenie zmian w praktykach rolniczych. Kontrolując szerokie spektrum chwastów, w tym całe ich systemy korzeniowe, glifosat wyeliminował lub ograniczył potrzebę orania gleby. Taka ograniczona orka umożliwia rolnikom sadzenie nasion roślin uprawnych bezpośrednio na ściernisku.

Kwas glifosatowy sam w sobie nie posiada wystarczającej rozpuszczalności w wodzie, aby mógł być bezpośrednio rozpylony i pobrany przez roślinę. Dlatego glifosat jest często podawany jako roztwór solny w wodzie. Dodatkowo produkty chwastobójcze zawierają dodatkowe substancje chemiczne, takie jak środki powierzchniowo czynne, które zwiększają ich rozpuszczalność i poprawiają przenikanie substancji czynnej do roślin. Surfaktanty, które są również powszechnie stosowane w proszkach do prania, płynach do płukania i szamponach sprawiają, że woskowe powierzchnie roślin stają się bardziej przepuszczalne, a herbicyd bardziej lepki, dzięki czemu nie ulega spłukiwaniu natychmiast po oprysku.

Uprawa konserwująca to system uprawy, który promuje minimalne naruszanie gleby (tj. brak orki), utrzymywanie stałej okrywy glebowej oraz zróżnicowanie gatunków roślin. Zwiększa ona różnorodność biologiczną oraz naturalne procesy biologiczne zarówno nad, jak i pod powierzchnią gruntu. Przyczynia się to do zwiększonej wydajności w zakresie gospodarki wodnej oraz związków odżywczych i prowadzi do ulepszenia i utrzymywania produkcji roślin uprawnych.

Odnowienie zezwolenia na stosowanie glifosatu w UE wymaga przedłożenia wysokiej jakości dokumentacji regulacyjnej. Pozwoli to spełnić wszystkie wymogi regulacyjne oraz przepisy określone w Rozporządzeniu WE 884/2012.