Uprawa konserwująca to system uprawy, który promuje minimalne naruszanie gleby (tj. brak orki), utrzymywanie stałej okrywy glebowej oraz zróżnicowanie gatunków roślin. Zwiększa ona różnorodność biologiczną oraz naturalne procesy biologiczne zarówno nad, jak i pod powierzchnią gruntu.
Przyczynia się to do zwiększonej wydajności w zakresie gospodarki wodnej oraz związków odżywczych i prowadzi do ulepszenia i utrzymywania produkcji roślin uprawnych.

Jedną z największych korzyści stosowania glifosatu jest jego zdolność
do sprzyjania zdrowszemu stanowi gleb poprzez redukcję konieczności prowadzenia orki. Możliwość prowadzenia uprawy przy zmniejszonej orce
lub jej braku, dzięki zastosowaniu glifosatu, daje zatem dwa pozytywne skutki
dla środowiska:

  • sekwestracja dwutlenku węgla: jest on  przechowywany w glebie, a nie uwalniany podczas orania
  • ochrona żyzności gleby: gleba może zachowywać wyższe poziomy zawartości wody oraz wilgoci.

 

Herbicydy na bazie glifosatu umożliwiają rolnikom nienaruszanie gleby przy jednoczesnym pozostawieniu resztek zeszłorocznej uprawy oraz materii organicznej na wierzchniej warstwie podłoża. To w znaczący sposób zwiększa ilość składników odżywczych oraz mikroorganizmów obecnych w glebie.
Poza tworzeniem przyjaznego środowiska dla korzeni roślin, wykazano
że zaniechanie orki lub uprawa uproszczona obniża erozję gleby od 60
do nawet 90%.