Behandeling van drinkwater en de invloed ervan op residuen van glyfosaat en zijn belangrijkste metaboliet AMPA
Waterbehandelingsprocessen in de EU worden routinematig toegepast op ruw water (bv. uit rivieren of grondwater) dat bestemd is voor drinkwatervoorziening.
De exacte combinatie van gebruikte methoden wordt meestal aangepast aan de waterbron om de hoogste kwaliteitsnormen te waarborgen.
Waterbehandelingsprocessen worden zorgvuldig gecontroleerd door waterleveranciers, wat de optimalisering van de behandelingsstappen mogelijk maakt en garandeert dat aan de kwaliteitsnormen wordt voldaan aan de kraan bij de consument.
Bij de productie van drinkwater wordt het merendeel van het ruwe water gedesinfecteerd. 99,9% van het ruwe water dat rechtstreeks uit oppervlaktewater wordt gewonnen, wordt gedesinfecteerd (bv. door middel van chloor) om sporen van chemicaliën van verschillende potentiële oorsprong (waaronder agrochemicaliën) te verwijderen opdat de stoffen onder de vereiste drempelwaarden liggen. Hetzelfde geldt voor glyfosaat en zijn metaboliet AMPA, die zeer gemakkelijk worden afgebroken door de gebruikelijke desinfectiemethoden (vooral chlorinatie). * Aminomethylfosfonzuur (AMPA) is de belangrijkste metaboliet van glyfosaat.
Referenties
- Van der Hoek et al., 2014, Drinking water treatment technologies in Europe: state of the art – challenges – research needs, Journal of Water Supply: Research and Technology-AQUA, 63.2, 124-130
- Jönsson (2020, KCA 7.5/84)