Η γεωργία διατήρησης εδαφών είναι ένα σύστημα γεωργίας που προάγει την ελάχιστη διατάραξη του εδάφους (δηλ. χωρίς άροση), τη διατήρηση μιας μόνιμης εδαφοκάλυψης και τη διαφοροποίηση των φυτικών ειδών. Ενισχύει τη βιοποικιλότητα και τις φυσικές βιολογικές διεργασίες πάνω και κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Αυτό συμβάλλει στην αυξημένη αποδοτικότητα της χρήσης του νερού και των θρεπτικών στοιχείων και οδηγεί σε βελτιωμένη και συνεχή φυτική παραγωγή.

Ένα από τα μεγαλύτερα οφέλη της γλυφοσάτης είναι η ικανότητά της να προάγει υγιέστερα εδάφη μειώνοντας την ανάγκη για άροση (ή όργωμα). Η δυνατότητα καλλιέργειας χωρίς ή με μειωμένη άροση (όργωμα) χάρη στη χρήση της γλυφοσάτης έχει, επομένως, δύο θετικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις:

Δέσμευση άνθρακα: ο άνθρακας αποθηκεύεται στο έδαφος αντί να αποδεσμεύεται με την άροση

Προστασία της γονιμότητας του εδάφους: το έδαφος μπορεί να συγκρατήσει υψηλότερα επίπεδα νερού και υγρασίας.

Τα ζιζανιοκτόνα με βάση τη γλυφοσάτη επιτρέπουν στους γεωργούς να αφήσουν το έδαφός τους ανέπαφο, ενώ η οργανική ύλη ή τα κατάλοιπα καλλιέργειας του προηγούμενου έτους παραμένουν στην επιφάνεια του εδάφους. Αυτό αυξάνει σημαντικά την ποσότητα των θρεπτικών συστατικών και των μικροβίων στο έδαφος. Εκτός από τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ευδοκίμησης για τις ρίζες των φυτών, η χρήση πρακτικών μηδενικής και μειωμένης άροσης έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τη διάβρωση του εδάφους κατά 60 έως 90%.